سال بِلو
1915- 2005 ¡ آمريكايي، متولد كانادا
در قامت يك جستارنويس، رمان‌نويس و استاد در جست‌وجوي سلامت ذهني، به جنون و مادي‌گرايي در دنياي مدرن پرداخت. او زير و بم انساني را با شوخ‌طبعي و ريزبيني در هم آميخت تا اثري هولناك و قدرتمند به جا بگذارد.
بلو در خانواده‌ای لیتوانیایی- یهودی و در کبِک کانادا به دنیا آمد. وقتی او نه ساله بود خانواده به شیکاگو نقل مکان کردند؛ شهری که بلو چندین رمان خود را در آن نوشت. در ۱۹۳۵ با مدرک جامعه‌شناسی و مردم‌شناسی از دانشگاه نورث وسترن فارغ‌التحصیل شد و دو سال بعد، برای اولین بار (از پنج نوبت) ازدواج کرد. بلو در زمان خدمت در نیروی دریایی، اولین کتابش به نام «مرد معلق» (۱۹۴۴) را منتشر کرد که شرح نگرانی و بی‌قراری مردی در انتظار اعزام به جنگ است. او بعدها از این کتاب خود به علت تقلید از سبک ادبی اروپا انتقاد مي‌كرد.
ادبیات شهری
در اواخر دهه‌ی ۱۹۴۰ و اوایل دهه‌ی ۱۹۵۰ در نیویورک زندگی می‌کرد؛ شهری که ارتعاشات انرژی‌اش او را مجذوب خود کرد، اما کتاب موفقیت‌آمیز او در پاریس نوشته شده و در فضای شیکاگو اتفاق می‌افتد؛ «ماجراهای اوگی مارچ» (۱۹۵۳) کتابی پرشور و خلاقانه که با لحنی آزاد و محاوره‌ای نوشته شده و جامعه‌ی یهودی را تصویر می‌کند که بلو از دوره‌ی کودکی با آن آشنا بود. این کتاب یک موفقیت تجاری بود و بسیار مورد توجه قرار گرفت و برنده‌ی جایزه‌ی ملی کتاب شد.
در ۱۹۵۵ بلو دوباره ازدواج کرد و سال بعد رمان نیویورکی خود «امروز را دریاب» را منتشر کرد که سبک آن مشابه آثار نخستین او بود. «هندرسون شاهِ باران» (۱۹۵۹) که ماجرایش در آفریقا می‌گذرد، حکایت مردی میان‌سال است که معنای زندگی را جست‌وجو می‌کند. این رمان که طنزی قوی را با بینش فلسفی ترکیب کرده، از آثار مورد علاقه‌ی خود نویسنده هم به شمار می‌رفت. بعد از تدریس در دانشگاه مینه‌سوتا در اواخر دهه‌ی ۱۹۵۰ بلو با همسر سوم خود به شیکاگو برگشت. رمان «هرتزوگ» در 1964 به زندگی استادی پریشان می‌پردازد که به طرز دیوانه‌واری مشغول نوشتن نامه به طیف وسیعی از مردم (دوستان، فیلسوفان و خدا) است و در قالب این نامه‌ها در تلاش است علت خیانت همسر و نزدیک‌ترین دوستش را درک کند این نامه‌ها که هرگز ارسال نمی‌شوند و داستان کلی کتاب، انعکاسی از زندگی واقعی خود نویسنده بودند. این رمان سیاه با وجود ماهیت روشنفکرانه‌اش، ۴۲ هفته در فهرست پرفروش‌ها باقی ماند. بلو برای کتاب «هدیه‌ی هامبولت» در ۱۹۷۵ برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر شد؛ داستانی طنازانه درباره‌ی مرگ که بر پایه‌ی ارتباط نویسنده با دلمور شوارتز، نابغه‌ی تحت سرپرستی بلو که درگیر رفتارهای خود ویرانگرانه بود، شکل گرفته بود.
بلوغ سبک
بلو در آثاری که بعد از برنده شدن جایزه‌ی نوبل ادبیات در ۱۹۷۶ نوشت، سبک نوشتاری خود را ارتقا داد و هوش خیابانی را با پیچیدگی‌های فرهنگی و یک رگه‌ی قوی پوچ‌گرایانه ترکیب کرد. اگر چه او از این که به عنوان یک نویسنده‌ی منحصراً یهودی شناخته شود ابا داشت، اما تقریباً تمام قهرمانان هوشمند، درون‌گرا و منزوی او یهودی بودند و او خود را به عنوان کسی که در خانواده‌ای مهاجر یهودی رشد کرده معرفی می‌کرد. در ۱۹۸۹ برای بار پنجم ازدواج کرد. چهارمین فرزند و تنها دخترش در ۱۹۹۹ به دنیا آمد. آخرین رمان او «رَولشتاین» در سال ۲۰۰۰ منتشر شد که تصویری تخیلی از دوست و همکارش آلن بلوم را ترسیم می‌کرد. سال بلو در سال ۲۰۰۵ درگذشت. او در طول حیاتش موفق به دریافت جوایز متعددی شد.
