ژیل دلوز
1995- 1925، فرانسوی
ژیل دلوز در پاریس به دنیا آمد و تقریباً تمام عمرش را در همین شهر گذراند. او در دانشگاه سوربُن فلسفه خواند، در سال ۱۹۴۸ در اَگرِگاسیون (آزمون پذیرش دبیر در فرانسه) قبول شد و هشت سال بعدی زندگی‌اش را به تدریس در دبیرستان‌ها پرداخت. در سال ۱۹۵۷ به استادیاری سوربُن رسید و بعدها در دانشگاه لیون و پردیس هشتم دانشگاه پاریس در ونسان نیز تدریس کرد.
در سال ۱۹۸۷ با روانکاو رادیکالی به نام فلیکس گاتاری آشنا شد و با همراهی او چهار متن کلیدی و مهم از نظر سیاسی نوشت؛ از جمله «سرمایه‌داری و اسکیزوفرنی» و مهم‌ترین اثرش «ضد اُدیپ». دلوز همچنین به خاطر شرح‌های رادیکالش بر فیلم‌ها و آثار ادبی و هنری و نیز نوشته‌های بدیع و چالش‌برانگیزش در زمینه‌ی تاریخ فلسفه شهرت دارد.
دلوز به دلیل مشکل تنفسی مزمنی که تمام عمر گریبان‌گیرش بود، در سال ۱۹۸۷ خودش را از تدریس بازنشسته کرد. او هشت سال بعد در هفتاد سالگی با پریدن از پنجره‌ی آپارتمانش در پاریس به زندگی خود پایان داد.
آثار کلیدی: نیچه و فلسفه، ۱۹۶۲؛ تفاوت و تکرار، ۱۹۶۸؛ ضد اُدیپ (به همراه فلیکس گاتاری)، ۱۹۷۲؛ فلسفه چیست؟ (به همراه فلیکس گاتاري)، ۱۹۹۱
