كنرابورو اوئه
تولد 1935، ژاپنی
اوئه یکی از خلاق‌ترین نویسندگان ژاپن بعد از جنگ جهانی است که در ۱۹۵۳ در کوچک‌ترین و دورترین جزیره از چهار جزیره‌ی اصلی ژاپن، شیکوکو به دنیا آمد. در دوره‌ی دانشجویی، طبع خجالتی و شرمندگی‌اش از لهجه‌ی روستایی و لکنتش سبب شد از اجتماعات دوری کند و شب‌هایش را با کار روی نوشته‌هایش بگذراند. احتمالاً این خجالتی بودن که به خلق آثار درون‌گرایانه‌ی او ختم می‌شود تا حد زیادی تحت تأثیر فلسفه‌ی اگزیستانسیالیسم باشد. زندگی اونه در ۱۹۶۰ با تولد اولین پسرش، هیکاری کاملاً دگرگون شد. این پسر دارای اختلالات جدی یادگیری بود. اوئه ارتباط بسیار عمیقی با او برقرار کرد و پیچیدگی‌های ارتباطی آنها، به عنصر کلیدی رمان‌ها و داستان‌های کوتاهش تبدیل شدند. او دومین نویسنده‌ی ژاپنی بود که برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات (۱۹۹۴) شد.
آثار کلیدی: «گل‌ها را بچین، کودکان را بكش» ۱۹۵۸، «گرفتن» 1958، «قضیه‌ی شخصی» 1964
