معرفی فلاسفه هان في

هان في

حدود ۲۸۰ تا ۲۳۳ ق‌م، چینی

هان فِی در اواخر دوران جنگ ایالات در خانواده‌ی سلطنتی‌ هان متولد شد. وی پس از تحصیل زیر نظر شون کوانگ، افکار خود را بر پایان دادن به آشفتگی موجود در چین و مشکلات اجتماعی و سیاسی متعاقب فروپاشی نظام فئودالی معطوف کرد. او که از فیلسوفان مکتب قانون‌پرستی بود، استدلال می‌کرد که توسل به اخلاق شخصی یا خرد سنتی هرگز نمی‌تواند یک کشور قدرتمند، باثبات و ثروتمند ایجاد کند. در عوض، معتقد بود که یک حاکم باید از منافع شخصی رعایای فاسد خود بهره‌برداری کند و با استفاده از قوانین سختگیرانه، خودخواهی آن‌ها را در جهت خدمت به منافع کشور به کار گیرد و هرگونه نافرمانی را به سختی مجازات کند.

در سال ۲۳۴ ق‌م هان فی به قلمرو سلسله‌ی چین فرستاده شد تا پادشاه ژنگ، حاکم آن‌جا را از حمله به‌ هان منصرف کند. لی سي مشاور ارشد ژنگ که‌ هان فی را یک رقیب خطرناک مي‌پنداشت، پادشاه را ترغیب به حبس او و سپس ‌هان في محبوس را وادار به خوردن سم کرد. ژنگ بعدها اولین امپراتور سراسر چین شد و از فلسفه‌ی قانون‌پرستيِ ‌هان فی در جهت هدایت نوآوری‌های سیاسی خود استفاده کرد. مجموعه‌ی نوشته‌های او، موسوم به «هان فی درزو» (شامل ۵۵ فصل)، از کامل‌ترین متن‌هایی است که از آن دوران باقی‌مانده و منبع مهمی برای روایت بسیاری از وقایع دوران جنگ ایالات محسوب می‌شود.