«سال بلوا» نوشته عباس معروفی رمانی است پر از احساس، پیچیدگی و لایه‌های عمیق که با زبانی شاعرانه و ساختاری غیرخطی، زندگی و سرنوشت زنی به نام نوش‌آفرین را در شهری کوچک و سنتی روایت می‌کند. داستان در دوره پهلوی اول و در شهر سنگسر (سمنان امروزی) رخ می‌دهد و با ترکیبی از عشق، خیانت، و تقدیر، خواننده را به سفری درونی و اجتماعی می‌برد. معروفی با مهارت، زمان را در هم می‌آمیزد و از زوایای مختلف، زندگی نوش‌آفرین را بازگو می‌کند، زنی که قربانی عشق، حسادت و تعصب می‌شود.
نوش‌آفرین، دختری زیبا و از خانواده‌ای معتبر، عاشق حسینا، کوزه‌گری ساده و هنرمند، می‌شود. این عشق اما با مخالفت شدید پدرش، سرهنگ محتشم، روبه ‌رو می‌شود که مردی سخت‌گیر و متکی به قدرت و سنت است. سرهنگ، نوش‌آفرین را وادار به ازدواج با دکترمعصوم، پزشکی تحصیل‌کرده اما سرد و بی‌روح، می‌کند. این ازدواج اجباری، آغاز سقوط نوش‌آفرین است. او که دل در گرو حسینا دارد، در زندگی با معصوم آرامش نمی‌یابد. در این میان، حسادت و بدبینی معصوم به رابطه پنهانی نوش‌آفرین و حسینا شدت می‌گیرد. شایعات و بلوای شهر نیز آتش این ماجرا را تندتر می‌کند تا جایی که معصوم، در اوج خشم و جنون، دست به جنایتی هولناک می‌زند: او نوش‌آفرین را می‌کشد و بدنش را در کوره حسینا می‌سوزاند. حسینا نیز که شاهد این فاجعه است، در جنونی عاشقانه و عذاب وجدان، خود را به نابودی می‌کشاند.
ایده اصلی کتاب، تقابل عشق و تعصب، و تأثیر ویرانگر سنت‌ها و قضاوت‌های اجتماعی بر زندگی افراد است. معروفی با ظرافت نشان می‌دهد که چگونه عشق می‌تواند هم نجات‌بخش باشد و هم نابودگر. نوش‌آفرین نماد زنی است که در بند سنت و قدرت مردانه گرفتار شده و راه گریزی ندارد. از نکات برجسته، استفاده از نمادها مانند کوزه (هنر و شکنندگی زندگی) و آتش (نابودی و پاکسازی) است که به داستان عمق می‌بخشد. فضای سنگین و غم‌انگیز رمان، همراه با توصیفات شاعرانه از طبیعت و احساسات، خواننده را در خود غرق می‌کند.
این کتاب بیشتر برای بزرگسالان و جوانان بالای ۱۸ سال مناسب است. پیچیدگی روایت، بار عاطفی سنگین و نیاز به درک زمینه‌های تاریخی و اجتماعی، آن را برای خوانندگان با تجربه‌ترو پخته‌تر ایده ال می‌سازد. افراد کم‌سن‌تر ممکن است از لایه‌های عمیق داستان و پایان تلخش بهره کافی نبرند.
کتاب‌هایی با محتوای مشابه شامل «سمفونی مردگان» از خودِ معروفی است که به تراژدی خانوادگی و اجتماعی می‌پردازد، «شازده احتجاب» نوشته هوشنگ گلشیری که فضای خفقان و فروپاشی را نشان می‌دهد، و «بوف کور» صادق هدایت که عشق و جنون را در هم می‌آمیزد.
نکات مفید مطالعه این کتاب شامل توجه به ساختار غیرخطی است که مانند پازلی، با دقت و صبر معنا می‌یابد. تأمل در نمادها و زبان شاعرانه معروفی، لذت خواندن را دوچندان می‌کند. همچنین، همراهی با احساسات شخصیت‌ها و درک فشارهای اجتماعی و خانوادگی، به فهم بهتر داستان کمک می‌کند. این رمان، اثری است که هم قلب را می‌فشارد و هم ذهن را به چالش می‌کشد، و خواننده را با پرسش‌هایی درباره عشق، قدرت و مرگ تنها می‌گذارد.