کتاب «آبنبات هل‌دار» نوشته مهرداد صدقی، رمانی طنزآمیز و دل‌چسب است که در سال ۱۳۹۵ منتشر شد و به‌سرعت درمیان خوانندگان ایرانی محبوبیت یافت. این اثر، اولین جلد از مجموعه‌ای است که با نگاهی نوستالژیک و طنزی شیرین، زندگی روزمره یک خانواده بجنوردی را در دهه شصت شمسی روایت می‌کند. داستان از زاویه دید محسن، پسر کوچک و بازیگوش خانواده، نقل می‌شود که با شیطنت‌ها و ماجراهایش، لبخند را به لبان خواننده می‌آورد. او ته‌تغاری یک خانواده پنج‌نفره است که همراه با مادربزرگش در محله‌ای قدیمی ازبجنورد زندگی می‌کند، در حالی که برادر بزرگ‌ترش، محمد، به جبهه رفته و اسیر شده است.
یکی ازایده‌های اصلی کتاب، به تصویر کشیدن زندگی ساده و شاد مردم پشت جبهه دردوران جنگ است. صدقی با ظرافت نشان می‌دهد که حتی درروزگارسخت دهه شصت، شادی‌های کوچک و لحظات خنده‌دار بخشی از زندگی روزمره بوده‌اند. محسن، با نگاه کودکانه و کنجکاوش، از تجربه‌هایش مثل پخش کردن کارت عروسی، رفتن به سینما برای اولین بار، یا حتی ماجرای اولین موزی که می‌خورد، قصه‌هایی می‌سازد که هم خنده‌دارند و هم نوستالژیک. این روایت‌ها، تصویری زنده از فرهنگ و آداب‌ورسوم آن دوره ارائه می‌دهند، ازلهجه بجنوردی گرفته تا ضرب‌المثل‌های محلی که به متن رنگ و بو می‌بخشند.
نکته ی برجسته دیگر، شخصیت‌پردازی محسن است که به‌عنوان راوی، هم دوست‌داشتنی است و هم واقعی. او با شیطنت‌هایش گاهی دردسر درست می‌کند، مثل وقتی که مادربزرگش را با حرف‌هایش به قشقرق می‌اندازد، اما قلب مهربانش و نگاه معصومانه‌اش به دنیا، او را به قهرمانی نزدیک و صمیمی تبدیل می‌کند. داستان همچنین به موضوعاتی مثل خانواده، دوستی و امید می‌پردازد. مثلاً رابطه محسن با گل‌گیسو، دختر همسایه، یا دل‌نگرانی‌اش برای برادرش در جبهه، لایه‌های احساسی عمیقی به طنز کتاب اضافه می‌کند.
کتاب پر است ازموقعیت‌های کمیک که از دل زندگی روزمره بیرون می‌آیند. صدقی با استفاده از طنز کلامی و طنز موقعیت، خواننده را غافلگیر می‌کند؛ مثل ماجرای خواستگاری که به هرج‌ومرج ختم می‌شود یا تلاش محسن برای فهمیدن رازهای بزرگ‌ترها. این طنز، همراه با فضاسازی دقیق دهه شصت – از تلویزیون رنگی تازه‌وارد تا خوراکی‌های ساده اما لوکس آن زمان – حس نوستالژی را در خواننده بیدار می‌کند.
این کتاب بیشتر برای افراد ۱۶ تا ۴۰ سال (بخصوص دهه شصتی ها ) مناسب است؛ جوانانی که به داستان‌های طنز و خاطره‌انگیز علاقه دارند و بزرگ‌ترهایی که دهه شصت را تجربه کرده‌اند و با خواندنش به گذشته سفر می‌کنند. با این حال، حتی خوانندگان بالای ۴۰ سال که دنبال متنی سبک و سرگرم‌کننده‌اند، از آن لذت خواهند برد.
سه کتاب مشابه از نظر محتوا عبارتند از: «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» نوشته زویا پیرزاد، که زندگی روزمره را با نگاهی صمیمی روایت می‌کند؛ «دایی‌جان ناپلئون» اثر ایرج پزشک‌زاد، که طنزی قوی و شخصیت‌های به‌یادماندنی دارد؛ و«کافه پیانو» از فرهاد جعفری، که با طنز و نگاه شخصی به زندگی روزمره می‌پردازد.برای مطالعه این کتاب، بهتر است با ذهنی باز و آماده خنده به سراغش بروید. خواندن در محیطی آرام و بدون عجله، به شما اجازه می‌دهد طعم طنزش را بهتر بچشید. یادداشت‌برداری از لحظات خنده‌دار یا بحث درباره آن با دوستان، تجربه‌تان را غنی‌تر می‌کند. «آبنبات هل‌دار» نه‌فقط سرگرم‌کننده است، بلکه پنجره‌ای است به روزهایی که با سادگی، شادی خلق می‌شد.