«از دو که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم»با عنوان اصلی What I Talk About When I Talk About Running، منتشرشده در سال ۲۰۰۸ نوشته هاروکی موراکامی، نویسنده شهیر ژاپنی، اثری غیرداستانی و خودنگاره‌ای است که ترکیبی از خاطرات، تأملات فلسفی و تجربیات شخصی او درباره دویدن و نوشتن است. این کتاب، که با الهام از عنوان مجموعه داستان‌های ریموند کارور («وقتی ازعشق حرف می‌زنیم از چه حرف می‌زنیم») نام‌گذاری شده، نگاهی عمیق به زندگی موراکامی، نظم شخصی، و ارتباط میان فعالیت‌های جسمانی و خلاقیت ارائه می‌دهد.
کتاب از مجموعه یادداشت‌هایی تشکیل شده که موراکامی بین سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶، در حین آماده‌سازی برای ماراتن‌ها و سه‌گانه‌ها، نوشته است. او داستان را با شرح دویدن‌های روزانه‌اش آغاز می‌کند و به‌تدریج به چگونگی تأثیر این فعالیت برزندگی وحرفه‌اش به‌عنوان نویسنده می‌پردازد. موراکامی دویدن را نه‌فقط ورزشی برای سلامت جسم، بلکه تمرینی برای ذهن و روح می‌داند. او از تجربه‌هایش در ماراتن‌های مختلف، از جمله ماراتن نیویورک و بوستون، و حتی یک اولتراماراتن ۱۰۰ کیلومتری در ژاپن سخن می‌گوید. این تجربیات با توصیفاتی زنده و صادقانه از درد، خستگی، و رضایت همراهند.
موراکامی در این کتاب، دویدن را با نوشتن مقایسه می‌کند: هر دو نیازمند نظم، استقامت، و مواجهه با تنهایی هستند. او معتقد است که دویدن به او کمک کرده تا ذهنش را متمرکز کند و با چالش‌های خلاقیت و زندگی مقابله کند. کتاب همچنین به موضوعاتی مانند پیری، محدودیت‌های جسمانی، و پذیرش شکست می‌پردازد. موراکامی با صداقت از لحظات ضعف، مانند زمانی که در یک مسابقه از شدت خستگی تسلیم شد، سخن می‌گوید و این را بخشی از فرآیند رشد می‌داند.

ایده اصلی کتاب، کاوش در معنای نظم و تعهد است. موراکامی نشان می‌دهد که موفقیت، چه در دویدن و چه در نوشتن، نتیجه عادات کوچک و مستمر است، نه استعدادهای ناگهانی. او همچنین به نقش تنهایی و درون‌نگری در زندگی خلاقانه اشاره می‌کند، اما این تنهایی را نه منفی، بلکه سازنده می‌بیند. فضای کتاب، که پر از تأملات ساده اما عمیق است، خواننده را به فکر درباره اهداف شخصی و راه‌های رسیدن به آن‌ها وا می‌دارد.

گروه سنی هدف: این کتاب برای بزرگسالان و خوانندگان بالای ۱۶ سال مناسب است. مضامین فلسفی و تأملات شخصی ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر کمتر جذاب باشد، اما علاقه‌مندان به خودنگاره‌ها، ورزش، و ادبیات تأمل‌برانگیز از آن لذت می‌برند.
نکات مفید مطالعه:
1.توجه به ارتباط دویدن و نوشتن: به شباهت‌هایی که موراکامی بین این دو فعالیت ترسیم می‌کند دقت کنید.
2.تأمل در درس‌های زندگی: هر فصل درس‌هایی درباره استقامت و پذیرش محدودیت‌ها ارائه می‌دهد.
3.لذت از سادگی نثر: نثر موراکامی صمیمی و بی‌تکلف است، پس با ذهن باز بخوانید.
کتاب‌های مشابه:
1.«جزء از کل» نوشته استیو تولتز: اثری با تأملات فلسفی درباره زندگی و انتخاب‌ها.
2.«زندگی عزیز» نوشته آلیس مونرو: مجموعه‌ای از خودنگاره‌ها با نگاهی شخصی به زندگی.
3.«درجست‌وجوی زمان ازدست‌رفته» نوشته مارسل پروست: اثری تأمل‌برانگیز درباره حافظه و زندگی.