گونتر گراس توی سال 1999 به حق جایزه نوبل ادبیات ¬رو به دست آورد، اما به خاطر اقتباس¬های سینمایی که از روی طبل حلبی و آبروی از دست رفته کاترینا بلوم ساخته شده، شهرتش سال¬ها قبل مرزهای کشورش¬ رو رد کرده بود. گونتر گراس از اون دست نویسنده¬های قرن بیستم که هم منتقدها و هم مخاطب¬های عام یک صدا اون ¬رو تحسین کردن و یکی از معدود نویسنده¬های اروپاییه که به سبک رئالیسم جادویی داستان می‌نویسه. مرگ حلبی، شاهکار گونتر گراس و یکی از بهترین رمان¬های تاریخ ادبیاته و گونتر گراس موفق شده توی این کتاب حماسه¬ای مدرن¬ رو خلق کنه پر از داستان¬های شاد و سیاه که توی گذر تاریخ اسیر دست فراموشی شدند. قهرمان رمان طبل حلبی، پسری به اسم اسکاره که از لحاظ جسمی توی قواره یه پسر بچه 3 ساله باقی مونده، اما رشدش از لحاظ ذهنی خیلی جلوتر از آدم¬های عادیه و اعجاب داستان هم از همین جا شروع می‌شه و بسط پیدا می‌کنه، مردی باهوش که همه اونو به چشم یه پسربچه می‌بینن، انگار که درون و بیرون فردی با هم دیگه عوض شده باشه. حتماً این جمله ¬رو شنیدین که فلانی¬ رو نبین که سنش چقدره، اون از درون هنوز بچه¬س. خب، گونتر گراس این فرمول ¬رو توی رمان بزرگ خودش معکوس می‌کنه و نتیجه یکی از بهترین و به یادموندنی¬ترین راوی-های تاریخ ادبیاته. به دلیل عقب موندگی جسمی اسکار، کسی به اون توجهی نمی‌کنه و توسط دیگران نادیده گرفته می‌شه و کسی کاری به اون نداره، اما اون همه جا هست و به جاهای زیادی سرک می‌کشه و همین باعث می‌شه از خیلی چیزها خبر داشته باشه. تنها راه ارتباطی اسکار با بقیه طبلشه که هر سال اونو عوض می‌کنه و هر موقع که چیزی بخواد روی اون می‌کوبه و همین باعث می‌شه که اون به یه طبل زن قهار تبدیل بشه. با شروع جنگ جهانی دوم، توانایی¬های اسکار تا حدی رشد می‌کنه، اما اونجایی که جنگ تموم می‌شه و آلمان شکست می‌خوره، رشد ذهنی اون هم متوقف می‌شه. طبل حلبی به همراه موش و گربه و سال¬های سگی، سه گانه گونتر گراس ¬رو تشکیل می‌دن. طبل حلبی بر خلاف حجم زیاد و تعدد شخصیت¬ها و اتفاق¬هایی که توی داستان می‌فته، خیلی ساده نوشته شده و خواننده با خوندن اون از دریچه تخیل افسار گسیخته گونتر گراس با بخشی از تاریخ آلمان و از اون مهم¬تر به درکی از انسانیت و سختی انسان بودن توی این دنیای پر از آشوب می‌رسه.