کتاب «مثل خون در رگ‌های من» نوشته‌ی احمد شاملو، مجموعه‌ای از نامه‌های عاشقانه و صمیمی است که این شاعر بزرگ ایرانی در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ خورشیدی برای همسرش، آیدا سرکیسیان، نگاشته است. این اثر که پانزده سال پس از درگذشت شاملو و با اجازه‌ی آیدا منتشر شد، دریچه‌ای است به دنیای احساسات عمیق و خالص یک مرد که عشق را نه فقط در کلمات شاعرانه، بلکه در روزمرگی‌های زندگی‌اش تجربه کرده است. کتاب از بیست نامه تشکیل شده که هر یک، تکه‌ای از قلب شاملو را به نمایش می‌گذارد؛ از دلتنگی‌های ساده‌ی روزمره گرفته تا بیان عاشقانه‌هایی که گویی از عمق وجودش سرچشمه گرفته‌اند.
ایده‌ی اصلی کتاب، روایت عشقی واقعی و زمینی است که فراتر از افسانه‌ها و آرمان‌های دست‌نیافتنی، در لحظه‌های زندگی جریان دارد. شاملو در این نامه‌ها، آیدا را نه تنها معشوق، بلکه ناجی و دلیل ادامه‌ی حیات خود می‌داند. او که پیش از آشنایی با آیدا، دو ازدواج ناموفق را پشت سر گذاشته و در آستانه‌ی ناامیدی از زندگی بود، با ورود این زن به زندگی‌اش، دوباره جان گرفت. این عشق، به قول خودش، «فسخ عزیمت جاودانه» او شد؛ یعنی نجات از مرگی که در کمینش بود. نامه‌ها پر از استعاره‌های زیبای شاعرانه‌اند، اما در عین حال سادگی و صمیمیتی دارند که خواننده را به درون رابطه‌ی این دو می‌کشاند. برای مثال، او از لذت تصور آینده‌ای مشترک با آیدا می‌نویسد و خانه‌ای رویاهایشان را به رنگین‌کمانی تشبیه می‌کند که در آن شعر و موسیقی در هم می‌آمیزند.
یکی از نکات برجسته‌ی کتاب، نمایش تحول درونی شاملوست. او که شاعری شناخته‌شده و مردی با تجربه‌های تلخ زندگی بود، در این نامه‌ها خود را عریان و شکننده نشان می‌دهد. این صداقت، خواننده را به فکر فرو می‌برد که چگونه عشق می‌تواند حتی روحی خسته و شکسته را بازسازی کند. همچنین، ردپای مسائل اجتماعی و سیاسی زمانه در برخی نامه‌ها دیده می‌شود، اما این مسائل هرگز بر موضوع اصلی، یعنی عشق به آیدا، سایه نمی‌افکنند. دست‌خط شاملو که در انتهای کتاب به صورت تصویر آورده شده، حس نزدیکی بیشتری به خواننده می‌دهد و گویی او را مستقیماً با نویسنده پیوند می‌زند.
این کتاب بیشتر برای بزرگسالان، به‌ویژه افراد بالای ۲۵ سال، مناسب است؛ کسانی که تجربه‌های عاطفی و پیچیدگی‌های روابط انسانی را درک کرده‌اند و می‌توانند عمق احساسات شاملو را لمس کنند. هرچند جوان‌ترها نیز ممکن است از زیبایی زبان و شور عاشقانه‌ی آن لذت ببرند، اما دریافت کامل پیام کتاب نیازمند بلوغ عاطفی است. این اثر برای کسانی که به ادبیات عاشقانه علاقه دارند یا می‌خواهند نگاهی به زندگی شخصی یکی از بزرگ‌ترین شاعران معاصر ایران بیندازند، گنجینه‌ای ارزشمند است.
از نظر محتوا، کتاب‌هایی مانند «چهل نامه‌ی کوتاه به همسرم» اثر نادر ابراهیمی، «نامه‌های عاشقانه‌ی پابلو نرودا» و «عشق در زمان وبا» نوشته‌ی گابریل گارسیا مارکز، شباهت‌هایی با این اثر دارند. هر سه، عشق را با زبانی لطیف و از زاویه‌ای شخصی روایت می‌کنند و احساسات عمیق انسانی را کاوش می‌کنند.
نکات مفید مطالعه‌ی این کتاب شامل چند مورد است:
نخست، خواندن آهسته و با تأمل، که اجازه می‌دهد زیبایی زبان و عمق احساسات شاملو به‌خوبی درک شود. دوم، توجه به زمینه‌ی تاریخی و زندگی شخصی شاملو، که لایه‌های پنهان متن را آشکار می‌کند. سوم، نوشتن احساسات خود پس از خواندن هر نامه، که می‌تواند به تعمیق تجربه‌ی شخصی خواننده کمک کند. این کتاب نه تنها یک اثر ادبی، بلکه سفری به درون قلب یک شاعر عاشق است که هر خواننده‌ای را با خود همراه می‌کند.