این کتاب با ترکیب دیدگاه های معماری،روان شناسی و فلسفه به این نکته می رسد که خانه صرفا آن فضای فیزیکی که ما برای خانه در نظر داریم نیست بلکه بازتابی از هویت فردی است.
ادوارد هالیس در کتابش موضوعاتی مانند تضاد در فضای خصوصی و عمومی که در آن شرح می دهد فناوری مدرن حریم خصوصی خانه را نقض می کند و خانه ای را موفق می داند که هم فضایی برای خلوت و هم بستری برای تعامل اجتماعی فراهم کند.
ادوارد هالیس اشیائی مانند عکسها و کتاب ها را حامل معانی عاطفی و نمادین می داند این کتاب برای علاقه مندان به معماری،طراحی داخلی و فلسفه فضای زندگی کتاب مناسبی است.
بخشی از کتاب
وقتی خانه را ماوایی برای خلاصی از کار می دانیم اغلب تصور می کنیم سنگرهایی که لازم است برای دفاع از آن درست کنیم با معماری،اثاثیه،کاغذ دیواری،وسایل تزئینی و غیره شکل می گیرند.پیش تر دیدیم که این ها چه قدر غیر قابل اعتمادند.تصور کنید اگر این سنگر از اشیا ساخته شده بود و فضایی را محصور نمیکرد چگونه بود؟تصور کنید اگر این سنگر از فعالیت هایی تشکیل می شد و زمان را در بر می گرفت چگونه می بود؟
البته منظورم نوع دیگری از زمان است.زمانی که با آی فون و لب تاپ اندازه گیری و هشدار داده نمی شود.