کتاب پوست در برابر پوست، یه کتاب با رویکرد فلسفی راجع به کتاب جنایت و مکافات داستایفسکی هستش.
امیر نصری نویسنده کتاب پوست در برابر پوست، تلاش کرده که خوانش جدید و عمیقی از شاهکار بزرگ فیودور داستایفسکی، جنایت و مکافات داشته باشه. با بررسی المان های متفاوت و متونی که جذابیت خاصی برای داستایفسکی بزرگ داشتن و ردپای اون ها توی این کتاب از داستایفسکی مشهوده، تلاش کرده که مفاهیم و مضامین و مانیفست داستایفسکی برای نگارش این کتاب رو واکاوی کنه و مورد بررسی انجام بده.
امیر نصری، کتاب پوست در برابر پوست رو در پنج بخش نگاشته: بخش اول زمینه های فکری داستایفسکی رو بر اساس اسنادی که از این نویسنده موقع نگارش این کتاب به جا مونده بررسی می کنه و با شرح این مدارک، دغدغه هایی که داستایفسکی موقع نگارش این کتاب داشته رو بررسی می کنه.
توی بخش دوم به شاهکارهای ادبی و حتی فلسفی می پردازه که سال ها قبل نگارش این داستان، نوشته شده و تاثیرات شدید و مستقیم روی این نویسنده داشته و ما میتونیم ردپای اون ها رو توی این کتاب ببینیم. و شناخت و تحلیل درست این ها، کمک زیادی برای فهم این کتاب به ما می کنه.
بخش سوم کتاب، امیر نصری به سراغ شخصیت های کتاب جنایت و مکافات میره. اون ها رو تشریح می کنه، درشون عمیق میشه، بررسیشون می کنه، به زوایای مختلف روحشون می پردازه و سرانجام وقتی که ما شخصیت های رمان رو به خوبی شناختیم، تاثیر مستقیمی که روی داستان داشتن هم متوجه میشیم و اهمیت اون ها برای داستایفسکی، موقع خلق اثر.
بخش چهارم کتاب روی مضامین و مفاهیم جدی تر و عمیق تر کتاب می پردازه. مفهوم مرگ، قتل، آزادی، مفاهیم دینی و مفاهیم پیچیده ای که داستایفسکی توی این کتاب پنهان کرده.
بخش پنجم و پایانی کتاب پوست در برابر پوست، امیر نصری به صورت متمرکز، از تاثیر پنهان ولی مستقیم کتاب ایوب (روایتی کهن توی عهد عتیق) که داستایفسکی توی نامه هاش از علاقه اش به این کار حرف زده، و کتاب مکبث شکسپیر، روی کتاب جنایت و مکافات و تاثیر این شاهکار داستایفسکی روی محاکمه کافکا حرف میزنه.
به علاوه این پنج بخش، دو نامه از داستایفسکی به کاتکف ناشرهم ضمیمه این کتاب شده. نامه اول، راجع به طرح کلی کتاب جنایت و مکافات و نامه دوم نقد داستایفسکی روی تفکر نسل جوان روسیه.
توی یه بخش از کتاب پوست در برابر پوست میخونیم:
داستایفسکی با اندیشه رایج غربی در میانه سده نوزدهم اختلاف بنیادین داشت و آن ها را زهری برای هویت روس ها تلقی می کرد. اندیشه های اساسی غربی در روسیه سده نوزدهم عبارت بودند از ایده‌آلیسم آلمانی و سوسیالیسم فرانسوی.