کتاب قزاق ها، یه داستان جذاب و پرکشش از نویسنده نامدار و پرآوازه روسی، لیو تالستوی هستش.
اگه شما تجربه مطالعه لیو تالستوی رو داشته باشید، متوجه میشید که اکثر کارهای این نویسنده، برگرفته از زندگی واقعی خودش هستن. این کتاب هم مثل خیلی کتاب های مهم و پر آوازه از لیو تالستوی، تحت تاثیر زندگی واقعی نویسنده نوشته شده.
کتاب قزاق ها به ماجرای یه جوون به اسم النین می پردازه. النین، یه جوون اشراف زاده روس هستش، که از بچگی طعم زندگی توی ناز و نعمت رو چشیده. اما کم کم النین، احساسش نسبت به زندگیش دچار تغییر میشه. اون متوجه میشه که چه زندگی پر ملال و خسته کننده و بی فایده ای داره. و تصمیم میگیره که یه سری تغییرات اساسی رو روی زندگیش اعمال کنه و از زندگی اشرافی و استفاده از پول بادآورده و تفریحات افراطی و پوچ و زندگی خسته کننده و دور از دغدغه اشرافی توی مسکو دور شه. برای همین انتخابش یه سفر نظامی به سمت قفقاز و کسب تجربه جدید و کاملا متفاوت با تجربه چندین سالشه.
اما تجربه سفر به قفقاز، از چیزی که فکرش رو میکرد، بهتر و لذت بخش تر هم میشه. اون به روحیه ای که مردم اون ناحیه دارن و سبک زندگیشون، علاقه پیدا می کنه. سرزندگی و فعالیت، عدم تکرار، تلاش بی پایان برای ادامه دادن؛ این ها یه سری از تفاوت هایی هستن که النین، شخصیت اصلی کتاب قزاق ها، در مقابل زندگی اشرافی، تشخیص میده.
بودن در طبیعت بکر و دور شدن از شهر، شهری که به جز تکرار و خستگی، چیزی برای مردم نداره. حاصلی جز دور شدن از لذت و از اصل خود نداره. این نزدیکی به طبیعت و لذت بردن از دم و مشاهده زیبایی اطراف اش، چیزهایی هستن که النین رو بیشتر شیفته زندگی بین مردم قفقاز می کنن.
شخصیت هایی که النین توی قفقاز باهاشون آشنا میشه، تاثیر خیلی زیادی روی سرگذشت النین دارن. از یروشکا گرفته که تاثیر مثبت زیادی روی النین میزاره، و حرف هایی که میزنه، حرف دل خود تولستوی هستن، تا ماری دختری که النین سخت بهش علاقه مند و یکی از دلایل ماندگاریش توی قفقاز میشه و پدرش ستوان با تجربه ای که خیلی از زندگی درستی که تولستوی برای شخصیت هاش تعریف میکرده، فاصله داره.
یه بخش از کتاب قزاق ها تولستوی نوشته:
او خوشبخت است، مثل طبیعت، منظم و آرام است و سرش توی کار خودش است. اما من موجودی فاسد و ضعیفم که می‌خواهم او احساس و رنج مرا درک کند.