واضح است که بنیان‌گذاران همه جنبش‌های بزرگ مذهبی از قدرت تلقین مکرر آگاهی داشتند و با استفاده از آن نتایج بسیار دور از دسترسی کسب کردند. پدران و مادران و اجداد ما به اجبار با آموزه‌های دینی تغذیه شده بودند. مطمئناً جادوی سفید در این نوع باور وجود دارد. جمله‌هایی از قبیل (آن چه ما نمی‌دانیم به ما آسیبی نمی‌رساند) و (بی‌خبری، خوش خبری است) زمانی اهمیت بیشتری می‌یابد که می‌فهمید فقط دانسته‌هایتان می‌تواند به شما آسیب برساند یا آزارتان بدهد. همه ما داستان مردی را شنیده‌ایم که از عدم توانایی خود برای انجام کاری آگاه نبوده‌، اما اقدام کرده و موفق شده است. روان‌شناسان می‌گویند که در دوران نوزادی، ما فقط دو ترس داریم: ترس از صداهای بلند و ترس از افتادن. همۀ ترس‌های دیگر به ما منتقل می‌شود یا در نتیجه تجربه‌هایمان شکل می‌گیرد، آنها از آن‌چه به ما آموخته می‌شود یا آن‌چه می‌بینیم و می‌شنویم ناشی می‌شود.
این نکته بسیار حائز اهمیت است که ناخودآگاه به طور ناگهانی تحت تأثیر دستورات یا تلقینی که از ضمیر خودآگاه دریافت می‌کند به یک باره وارد عمل می‌شود. اما اگر ضمیر خودآگاه پیام خود را با تصویر ذهنی از هدف مورد نظر همراه کند سریع‌تر نتیجه می‌گیرد. ممکن است ضعیف ناقص یا حتی ناتمام باشد، اما حتی اگر تنها یک طرح کلی باشد، برای این که ناخودآگاه براساس آن عمل کند کافی خواهد بود.