استنطاق یه کتاب به قلم فیودور داستایفسکی نویسنده روس زبان هستش.
استنطاق، مشروح بازجویی های فیودور داستایفسکی توی زندان تزاری هستش. داستایفسکی سال هزار و هشتصد و شصت، یعنی یازده سال بعد دستگیری و محاکمه چند ماهه اش، متن بازجویی های صورت گرفته رو به همراه یه سری توضیحات راجب اون ها، بازنویسی و منتشر میکنه.
نیمه شب بیست و سوم آوریل سال هزار و هشتصد و چهل و نه، سی و پنج نفر به جرم عضویت توی یه محفل به اسم پتراشفسکی، بازداشت شدن. اما این جمع یه نفر سی و ششم هم داشت و اون یه نفر هم یه نویسنده با استعداد جوان، به اسم فیودور داستایفسکی بود.
مواردی که فیودور داستایفسکی بهشون متهم شده بود و توی کتاب استنطاق، بازجویی ها راجب اون موارد رو میخونیم، چیزهایی مثل خوندن، گزارش ندادن و توزیع نامه های ضد دینی و ضد حکومتی بودن. محاکمه و بازجویی داستایفسکی نزدیک به هشت ماه طول میکشه. و بالاخره بعد از هشت ماه، دادگاه به دستور نیکلای اول تشکیل میشه و داستایفسکی به تیر باران محکوم میشه. اما همون صبح که داستایفسکی و سه تا از همراهاش منتظر اجرای حکم بودن، یه پیک خبر از لغو حکم اعدام میاره.
کتاب شامل دو بخشه. بخش اول توضیحات خود داستایفسکی راجب پرونده خودش و بقیه هم قطاراشه. و بخش دوم شامل متن بازجویی داستایسفکی به علاوه توضیحات خود داستایفسکی هستش.
داستایفسکی از تمام زیرکیش برای ساده تر کردن پرونده و حل کردن مشکل خودش و هم قطاراش توی بازجویی های اولیه استفاده میکنه، و حتی یه سری جاها تلاش میکنه خودش رو جدا از اعضای محفل پتراشفسکی نشون بده.
داستایفسکی حتی جاهایی هم تلاش میکنه که با نرمی و بدون استفاده از کلمات تند و تیز نقد خودش رو نسبت به سانسور بیان کنه.
خوندن این کتاب، جدا از مسائل جالب و تاریخی که همراه خودش داره، ما رو همراه میکنه با هشت ماه سختی یکی از بزرگترین نویسنده های تاریخ ادبیات. و ما زیرکی، مظلومیت، دغدغه، شجاعت، ترس، صداقت و حتی جاهایی هم دروغ های داستایفسکی بزرگ، برای نجات خودش و همراهانش رو میخونیم.
یه جا از کتاب میخونیم:
من با تمام وجودم مبارزه کردم. سعی کردم اثبات کنم به شخصی که کار ادبی می کند از پیش سوظن دارند: به او به چشم دشمن نگاه می کنند؛ به او اعتماد ندارند.