کتاب «بخش دی(D) » نوشته‌ی فریدا مک‌فادن، رمانی است که مانند طوفانی ناگهانی، خواننده را به درون هزارتوی ترس، معما و روان انسان می‌کشاند. این اثر، که در سال ۲۰۲۳ منتشر شد، داستانی هیجان‌انگیز و روان‌شناختی را روایت می‌کند و با قلمی تیز و تپنده، ما را به قلب یک بیمارستان روانی می‌برد؛ جایی که دیوارها نه‌تنها بیماران را محصور کرده‌اند، بلکه رازهایی تاریک و نفس‌گیر را نیز در خود پنهان دارند. فریدا مک‌فادن، پزشکی متخصص در آسیب‌های مغزی و نویسنده‌ای پرفروش، با این کتاب بار دیگر نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از تجربه‌ی حرفه‌ای و تخیل ادبی، جهانی خلق کرد که هم واقعی است و هم وحشت‌آور.
شخصیت اصلی داستان، اِیمی برنر، دانشجوی سال سوم پزشکی است که باید یک شیفت شبانه را در بخش دی، بخش بیماران روانی بیمارستان، سپری کند. این بخش، با درهای قفل‌شده و قوانین سخت‌گیرانه‌اش، برای ایمی چیزی فراتر از یک چالش کاری است؛ کابوسی زنده که ریشه در گذشته‌اش دارد. او از همان ابتدا با اضطرابی فلج‌کننده وارد این محیط می‌شود، اما چیزی که در انتظارش است، فراتر از هراس‌های اولیه‌اش است. با گذشت ساعت‌ها، اتفاقات عجیب شروع می‌شوند: بیماران و کارکنان یکی‌یکی ناپدید می‌شوند، صداهایی مرموز در راهروها می‌پیچند و ایمی کم‌کم متقاعد می‌شود که چیزی شوم در این دیوارهای امنیتی در جریان است. پیچش اصلی داستان وقتی رخ می‌دهد که او با سِیج، دوست دوران دبیرستانش که حالا بیماری بستری در بخش انفرادی است، روبه‌رو می‌شود. این دیدار، گذشته و حال را درهم می‌آمیزد و ایمی را به لبه‌ی جنون و حقیقت می‌کشاند.
یکی از ایده‌های کلیدی کتاب، کاوش در مرز باریک میان عقل و دیوانگی است. مک‌فادن با زیرکی، خواننده را به بازی حدس و گمان دعوت می‌کند: آیا آنچه ایمی می‌بیند واقعی است یا زاییده‌ی ذهن آشوب‌زده‌اش؟ او همچنین به باورهای نادرست درباره‌ی بیماران روانی می‌پردازد و با ظرافت نشان می‌دهد که این افراد، اغلب قربانیان شرایط‌اند، نه تهدیدی برای جامعه. پایان داستان، با غافلگیری‌ای که امضای مک‌فادن است، مانند انفجاری ذهن را درگیر می‌کند و شما را وادار می‌کند تا دوباره به عقب برگردید و سرنخ‌ها را بازبینی کنید.
این کتاب برای بزرگسالان بالای ۱۸ سال مناسب است، زیرا لایه‌های روان‌شناختی و تعلیق آن نیازمند بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی است. از کتاب‌های مشابه می‌توان به «پرواز بر فراز آشیانه‌ی فاخته» از کن کیسی، «بیمار خاموش» نوشته‌ی الکس مایکلیدس، و «شاتر آیلند» اثر دنیس لهان اشاره کرد.
مطالعه‌ی «بخش دی» مانند قدم زدن روی طنابی باریک در تاریکی است؛ هیجان‌انگیز و پر از هراس. این کتاب به شما می‌آموزد که ترس را لمس کنید، اما نگذارید شما را ببلعد. با روایتی که تا لحظه‌ی آخر نفس‌تان را حبس می‌کند، دیدگاه‌تان را درباره‌ی ذهن انسان و شکنندگی‌اش تغییر می‌دهد. این اثر، نه‌تنها یک تریلر نفس‌گیر، بلکه دعوتی است به تأمل در عمق وجود خودمان، جایی که شاید رازهایی به‌مراتب تاریک‌تر از بخش دی پنهان شده باشند.