کتاب «تصمیم گرفتم خودم باشم» نوشته کیم سوهیون، نویسنده کره‌ای، مثل یک آینه شفاف است که ما را دعوت می‌کند تا خودمان را، با همه سادگی‌ها و پیچیدگی‌هایمان، ببینیم و بپذیریم. این اثر، که در کره جنوبی به یک پدیده پرفروش تبدیل شده، نه با وعده‌های بزرگ یا فرمول‌های پیچیده، بلکه با صداقت و صمیمیت، راهی به سوی آرامش درونی نشان می‌دهد. سوهیون در این کتاب، که با تصویرسازی‌های دلنشین و طنزآمیز همراه است، به ما یادآوری می‌کند که زندگی قرار نیست مسابقه‌ای برای راضی کردن دیگران یا رسیدن به معیارهای دست‌نیافتنی باشد، بلکه سفری است برای بودنِ خودمان، همان‌طور که هستیم.
ایده اصلی کتاب این است که شادی و رضایت، در پذیرش خودمان نهفته است، نه در تقلید از دیگران یا فرار از نقص‌هایمان. سوهیون با لحنی دوستانه، مثل یک هم‌صحبت قدیمی، به ما می‌گوید که لازم نیست تحت فشار انتظارات جامعه یا قضاوت‌های دیگران، خودمان را گم کنیم. او از تجربه‌های شخصی‌اش حرف می‌زند؛ از روزهایی که احساس ناکافی بودن می‌کرد و از لحظه‌ای که تصمیم گرفت به جای جنگیدن با خودش، با خودش آشتی کند. این کتاب به ما می‌آموزد که عزت نفس، مثل گیاهی است که باید با مهربانی و صبر پرورشش دهیم، نه با سرزنش و مقایسه.
یکی از نکات برجسته کتاب، نگاه واقع‌بینانه‌اش به زندگی است. سوهیون به جای شعارهای رویاهاپردازانه، از ما می‌خواهد با واقعیت روبه‌رو شویم: اینکه همه گاهی مضطرب می‌شویم، گاهی شکست می‌خوریم، و این‌ها نه عیب، بلکه بخشی از انسان بودن است. او پیشنهاد می‌کند به جای فرار از اضطراب، آن را مثل مهمانی ناخوانده بپذیریم و یاد بگیریم کنارش زندگی کنیم. همچنین، بر اهمیت مرزبندی در روابط تأکید دارد؛ اینکه یاد بگیریم به کسانی که ما را آزار می‌دهند، بیش از حد بها ندهیم و انرژی‌مان را صرف خودمان کنیم. این دیدگاه، مثل چراغی در تاریکی، به ما کمک می‌کند تا از فشارهای اجتماعی رها شویم.
این کتاب بخصوص برای جوانان و بزرگسالان 20 تا 40 ساله مناسب است؛ کسانی که در کشاکش هویت‌یابی، فشارهای شغلی و روابط اجتماعی‌اند و گاهی خودشان را در آینه زندگی گم می‌کنند. اما حقیقتاً، هر کسی که دلش برای آرامش و سادگی تنگ شده، می‌تواند از آن لذت ببرد. زبان روان و تصویرهای بامزه، آن را برای همه سنین دلپذیر کرده است.
کتاب‌هایی مثل «هنر ظریف بی‌خیالی» از مارک منسون، که به رهایی از انتظارات غیرضروری می‌پردازد، «تو فوق‌العاده‌ای» نوشته جن سینسرو، که انگیزه خوددوستی می‌دهد، و «ذهن‌آگاهی» از مارک ویلیامز، که بر پذیرش لحظه حال تمرکز دارد، از نظر محتوا به این اثر نزدیک‌اند.
برای مطالعه مؤثر، بهتر است کتاب را بدون عجله مثل یک چای گرم، جرعه‌جرعه بنوشید. یک دفترچه کنار دست‌تان بگذارید و احساساتی که با خواندنش زنده می‌شوند را یادداشت کنید. هر روز یکی از توصیه‌هایش را امتحان کنید، مثلاً به خودتان یادآوری کنید که «کافی هستید.» صبر کنید تا کلماتش در ذهن‌تان بنشیند. این کتاب، مثل یک بذر است که با مراقبت، ریشه‌های اعتماد و آرامش را در وجودتان می‌کارد و شما را به خودِ واقعی‌تان نزدیک‌تر می‌کند.