«یک عاشقانه‌ی آرام» نوشته نادر ابراهیمی، رمانی لطیف و شاعرانه است که عشق را در بستری از زندگی روزمره و واقعیت‌های اجتماعی به تصویر می‌کشد. این کتاب، داستان عشق گیله‌مرد، معلمی اهل گیلان و مبارز سیاسی، و عسل، زنی زیبا و پرشور از تبریز را روایت می‌کند. داستان در سال‌های پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷ رخ می‌دهد و ترکیبی از احساسات عمیق عاشقانه و تعهد به آرمان‌های اجتماعی را به نمایش می‌گذارد. نادر ابراهیمی با نثری ساده اما پر از تصاویر شاعرانه، عشقی را نشان می‌دهد که نه فقط در لحظه‌های رمانتیک، بلکه در سختی‌ها و روزمرگی‌ها نیز پایدار می‌ماند.
داستان از آشنایی گیله‌مرد و عسل آغاز می‌شود. گیله‌مرد، مردی است که به آموزش و مبارزه برای عدالت باور دارد و عسل، زنی قوی و مستقل که قلبش با شور زندگی و عشق می‌تپد. این دو در مسیر زندگی مشترک، با چالش‌هایی مانند فقر، دوری، و فشارهای سیاسی روبه‌رو می‌شوند، اما عشقشان به آن‌ها نیرو می‌دهد تا در برابر طوفان‌ها ایستادگی کنند. گیله‌مرد به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش بارها دستگیر می‌شود و عسل در غیاب او، با صبوری و فداکاری، زندگی را پیش می‌برد. در این میان، ابراهیمی با ظرافت به جزئیات زندگی مشترکشان می‌پردازد: از پختن غذا و نوشتن نامه‌های عاشقانه گرفته تا بحث‌های کوچک و آشتی‌های بزرگ. پایان داستان، مرگ گیله‌مرد را به تصویر می‌کشد، اما عسل با یاد او و عشقی که در قلبش زنده مانده، به زندگی ادامه می‌دهد.
ایده اصلی کتاب، عاشقانه‌ای است که از سطح احساسات سطحی فراتر می‌رود و به عمق تعهد و همراهی می‌رسد. ابراهیمی نشان می‌دهد که عشق واقعی، نه فقط در شادی‌ها، بلکه در تحمل سختی‌ها و پذیرش نقص‌های یکدیگر معنا پیدا می‌کند. یکی از نکات برجسته، تلفیق عشق فردی با مسائل اجتماعی است؛ گیله‌مرد و عسل، در حالی که عاشق هم هستند، به جامعه و آرمان‌هایشان نیز وفادار می‌مانند. زبان شاعرانه و توصیفات زنده از طبیعت گیلان و تبریز، حس و حال خاصی به داستان می‌بخشد و خواننده را به دنیای عاشقانه‌ای آرام و در عین حال پرمعنا می‌برد.
این کتاب بیشتر برای بزرگسالان و جوانان بالای ۱۷ سال مناسب است. درک عمق احساسات، پیچیدگی‌های زندگی مشترک و زمینه تاریخی داستان نیازمند تجربه و پختگی است. خوانندگان کم‌سن‌تر ممکن است از ظرافت‌های عاطفی و اجتماعی آن بهره کافی نبرند و تنها به سطح عاشقانه داستان بسنده کنند.
کتاب‌هایی با محتوای مشابه شامل «چشم‌هایش» نوشته بزرگ علوی است که عشق را در بستر مسائل اجتماعی روایت می‌کند، «سووشون» از سیمین دانشور که ترکیبی از عشق و فداکاری را نشان می‌دهد، و «همسایه‌ها»ی احمد محمود که زندگی عاشقانه را در دل واقعیت‌های سخت به تصویر می‌کشد.
نکات مفید مطالعه این کتاب شامل توجه به زبان شاعرانه ابراهیمی است که گاهی به تأمل بیشتر نیاز دارد تا زیبایی‌اش درک شود. خواندن با تمرکز بر رابطه میان عشق و مسئولیت اجتماعی، لایه‌های عمیق‌تر داستان را آشکار می‌کند. همچنین، همراهی با احساسات شخصیت‌ها و تصور طبیعت توصیف‌شده، تجربه خواندن را غنی‌تر می‌سازد. این رمان، دعوتی است به اندیشیدن درباره عشقی که آرام اما قدرتمند، زندگی را معنا می‌بخشد.