پس برای تو هم تعریف کرده اند. کجاهایش را گفته اند؟ نه این چیزها نیست. یعنی اصلا مادرزادی نیست. هر کسی چیزی از خودش در می آورد و می گوید باور نکن. قضیه ی دستکش پوشیدنم هم چیز دیگری است. تا به کمپ برسیم برایت تعریف می کنم چی گفتی؟ نفهمیدم؟ هواست باشد از من عقب نمانی نه گفتم که مادرزادی نیست. باور نمی کنی؟ از چند سال پیش پنجه ی دست راستم شروع کرد به بزرگ شدن. این یکی را برایت نگفته بودند نه؟ آخر دلیل دارد. تو سومین نفری هستی که می شنوی. آن دو نفر دیگر از این جا رفته اند. بعد از آنها برای کسی تعریف نکرده ام برای همین دستکش می پوشم. این طوری احساس بهتری دارم. چه چیزهایی می گویی بله که ممکن است تا به حال دور و برت را خوب نگاه کردی؟ این همه چیز غیر ممکن دور و بر آدم اتفاق می افتد و خود آدم خبر ندارد. این همه آدم از مرض های جور و واجور می میرند. فکر می کنی همه ی مرض ها کشف شده است؟ من یکی را می شناختم که روی شکمش برآمدگی بیرون زده بود شکل کف پای بچه و توی سه سال پای بچه آن قدر بزرگ شد که تمام شکمش را گرفت. همه چیزش هم واضح واضح بود انگشت ها و فرو رفتگی کف پا. بعد انگار که بچه پایش را رو به جلو فشار داده باشد، پوست شکمش شروع کرد به کش آمدن بدبخت از زور درد جیع می کشید. چنین چیزی تا به حال شنیده بودی؟ باور نمی کنی؟ می گویم خودم دیدم. صد کیلومتری شرق اینجا، روستایی هست به اسم بوستانو اگر خواستی می توانی بروی آن جا، پرس وجو کنی. از آن ور نرو. شنش روان است، گیر می کنی. بعضی چیزها را آدم نمی تواند بفهمد. آخرش آخر چی؟ آها شکمش پاره شد پوست شکمش آن قدر کش آمد که ترک برداشت.