چندی بعد اتفاق عجیبی افتاد که تا مدت ها بر سر زبان ها بود. کاپیتان کورو در نامه اش به سارا نوشت که به تازگی یکی از دوستان دوران کودکی اش را یافته است که مالک زمین وسیعی است که می گویند معادن الماس دارد و آن دوست از او خواسته است که بر روی معادن سرمایه گذاری کند اگر همه چیز طبق انتظار پیش برود ثروتشان به طور دیوانه کننده ای افزون خواهد شد دوست کاپیتان کورو به او علاقه مند بود و می خواست او را در این ثروت شریک کند سارا از نامه پدرش این طور فهمید. البته مسائل کاری پدر با همۀ عظمتشان برای سارا جذابیتی نداشت؛ ولی فکر کردن به معادن الماس درست مثل داستان هزار و یک شب شگفت انگیز و جذاب بود و نمی شد نسبت به آن بی تفاوت ماند سارا از معادن الماس تصاویر خیالی ساخت و خیالاتش را برای ارمنگارد و لوتی تعریف کرد از راهروهای تو در توی اعماق زمین گفت که کف و سقف و دیوارش با سنگ های درخشان پوشیده بود و مردان سیاه قوی با تیرهای سنگین شان از دیوارها الماس می کندند ارمنگارد غرق لذت شد و لوتی اصرار می کرد که هر شب سارا این قصه را بگوید لاوینیا بدجنس تر شد. به جسی گفت که این چیزها را باور نمی کند و معادن الماس وجود ندارند؛ چون مادرش انگشتر الماسی دارد که با همه ی کوچکی اش چهل پوند می ارزد و مسخره است که کسی معدن الماس پیدا کند و آن قدر ثروتمند شود جسی خندید.
شاید سارا به قدری ثروتمند بشود که مسخره به نظر بیاید.
لاوينیا فین فین کرد او بدون آن که ثروتمندتر از این هم باشد مسخره است لاوی مثل این که تو خیلی از او بدت می آید! لاوینیا تشر زد بدم نمی آید؛ ولی معادن الماس را باور نمی کنم.
خب مردم باید الماس را از جایی بیاورند.
زیر لب خندید و ادامه داد در مورد حرف های گرنورد چه می گویی؟ چه باید بگویم؟ این روزها همه در مورد سارای جاویدان صحبت می کنند. برای من که مهم نیست.