رمان «قهوه‌ی سرد آقای نویسنده» نوشته‌ی روزبه معین، داستانی عاشقانه و معمایی است که با زبانی ساده و گیرا، خواننده را به سفری پر از احساس و غافل‌گیری می‌برد. این کتاب که در سال ۱۳۹۶ منتشر شد و به سرعت به یکی از پرفروش‌ترین آثار ادبیات معاصر ایران تبدیل شد، زندگی آرمان روزبه، نویسنده‌ای جوان و خیال‌پرداز را روایت می‌کند که خاطراتش از کودکی تا بزرگسالی، تاروپود داستان را می‌سازد.
داستان با فلاش‌بکی(بازگشت زمانی) به دوران کودکی آرمان آغاز می‌شود. او در ده‌سالگی عاشق دختری می‌شود که برای یادگیری پیانو به خانه‌ی پیرزن همسایه می‌آید. این دختر، که پانزده سال از او بزرگ‌تر است، هر روز زنگ خانه‌ی آرمان را می‌زند، چون زنگ خانه‌ی پیرزن خراب است. آرمان با شوق و ذوق، در را برای او باز می‌کند و با هر «ممنون عزیزم» که از او می‌شنود، قلبش تندتر می‌زند. اما وقتی می‌فهمد که پیرزن فقط یک آهنگ بلد است و آموزش به‌زودی تمام می‌شود، دست به شیطنتی کودکانه می‌زند: نت‌های موسیقی را دستکاری می‌کند تا زمان دیدارهایش با معشوق کوچکش طولانی‌تر شود. این لحظه، نقطه‌ی شروع ماجراهایی است که سال‌ها بعد زندگی او را دگرگون می‌کند.
در بزرگسالی، آرمان که حالا نویسنده‌ای شناخته‌شده است، به کنسرتی می‌رود که همان دختر دوران کودکی‌اش، حالا یک پیانیست حرفه‌ای، آن را اجرا می‌کند. او آهنگی را می‌نوازد که ریشه در همان نت‌های دستکاری‌شده‌ی آرمان دارد و نامش را «وقتی پسربچه عاشق می‌شود» گذاشته است. این لحظه برای آرمان اوج شادی و حسرت است، اما درست وقتی می‌خواهد خود را معرفی کند، داستان چرخشی غیرمنتظره می‌گیرد. روایت به سمت معمایی عجیب می‌رود و خواننده را با پرسش‌هایی درباره‌ی واقعیت و خیال تنها می‌گذارد. آیا همه‌ی این‌ها رویاهایی در ذهن آرمان بوده یا حقیقتی پنهان در زندگی اوست؟
ایده‌ی اصلی کتاب، کاوش در عشق و تأثیر آن بر زندگی است. عشق آرمان، هرچند کودکانه شروع می‌شود، اما چنان نیرویی دارد که مسیر زندگی‌اش را تغییر می‌دهد. معین با زیرکی، از این عشق به‌عنوان ابزاری برای نشان دادن شکنندگی مرز میان واقعیت و تخیل استفاده می‌کند. نکته‌ی برجسته‌ی دیگر، پایان‌بندی غافل‌گیرکننده‌ی داستان است که خواننده را وادار می‌کند دوباره به صفحات قبل برگردد و نشانه‌ها را بازخوانی کند. این پیچش داستانی، اگرچه گاهی بحث‌برانگیز بوده، اما به جذابیت اثر افزوده است.
این کتاب بیشتر برای جوانان بالای ۱۶ سال و بزرگسالانی که به داستان‌های عاشقانه با چاشنی معما علاقه دارند مناسب است. زبان ساده و لحن صمیمی آن برای نوجوانان جذاب است، اما درک لایه‌های عمیق‌تر و پایان پیچیده‌اش، تجربه‌ی بیشتری می‌طلبد.
سه کتاب مشابه از نظر محتوا:
۱.«خطای ستارگان بخت ما» نوشته‌ی جان گرین، که عشق و احساسات جوانی را با پیچیدگی‌های زندگی می‌آمیزد.
۲.«یک روز» نوشته‌ی دیوید نیکولز، که روایتی عاشقانه با فراز و نشیب‌های زمانی دارد.
۳.«رؤیای تب‌آلود» نوشته‌ی سامانتا شوابلین، که معمایی و واقعیت را در هم می‌تند.
مطالعه‌ی «قهوه‌ی سرد آقای نویسنده» به خواننده یاد می‌دهد که عشق می‌تواند الهام‌بخش خلاقیت باشد، ذهن را به بازی بگیرد و نگاه تازه‌ای به زندگی روزمره ببخشد. این کتاب مهارت داستان‌گویی را ستایش می‌کند و خواننده را تشویق می‌کند تا به جزئیات زندگی خود با دقت بیشتری نگاه کند. همچنین، پایان غیرمنتظره‌اش، قدرت تخیل و تفکر انتقادی را تقویت می‌کند و نشان می‌دهد که گاهی داستان‌ها فراتر از کلمات، در ذهن ما ادامه می‌یابند.