رمان بلند افی بریست که اولین بار در سال 1896 منتشر شده، شاهکار ادبیات واقع¬گرایی آلمانه که از روی یک زندگی حقیقی نوشته شده. افی بریست هم¬ردیف رمان بزرگ «مادام بواری» بواری نوشته گوستاو فلوبر نویسنده بزرگ فرانسوی و آنا کارنینا نوشته لئو تالستوی، این غول ادبیات جهان، به شمار می¬آد و تاکنون سرمشق خیلی از نویسنده¬ها مثل گونتر گراس و توماس مان بوده.
افی بریست درباره زندگی دختر جوونیه به نام افی که در نوجوانی به همسری مردی میانسال و مشکوک به نام گرت در می¬آد و در آخر پس از جدایی اندوهبار از شوهر، در جوانی می¬میره. توماس مان درباره این کتاب گفته: «اگر کسی بخواهد فقط شش جلد رمان در کتابخانه¬اش نگه دارد، یکی از آن¬ها باید افی بریست باشد».
رمان متکی بر جزئیات است. داستانی که روایتش را وقف توصیف امور روزمره می¬کنه و از ورود به رخدادهای بزرگ دوری می¬کنه. رمان از خواستگاری اینشتتن سریع می¬گذرد. همچنان که از عروسی و زایمان افی بلافاصله رد می¬شود. انگار فونتانه مو چینی برداشته و با دقت همه رویدادهای مهم و تاثیرگذار زندگی افی را جدا می‌کنه. تو این بین اون چه که به جا می¬مونه، تنها روندی روزمره و کسالت باره و چیزی که اهمیت داره، وقایع کوچکیه که زندگی ¬رو در کلیت جلو می¬بره.
بدون¬شک افی بریست را بخونید چون این رمان سر از بالین ادبیات کلاسیک برمی¬داره و با خواب¬آلودگی و گیجی، به ادبیات مدرن نگاه می‌کنه. رمانی که مولفه¬های بسیاری از ادبیات مهم پس از خود را یدک می¬کشد. «افی بریست» پرتره¬ای از سیمای زنی در گذر زمان است؛
پرتره¬ای چنان دقیق، بی¬رحم و با جزئیات که می¬خواهد از قاب دورانش بیرون بجهه و زنده و رها تو دنیای امروز ما به حرکت در بیاد. شاهکاری مثال زدنی با قدرت آشکار کنندگی بالا و مهارت قصه گویی که خواننده رو به شخصی ترین بخش های زندگی کاراکتر های داستان میکشونه و در مجموع تجربه ادبی لذت بخش و به فکر فرو برنده ای رو رقم میزنه.