کتاب هوانورد یه اثر از نویسنده، تاریخ نگار و زبان شناس مطرح روس، یوگنی وادالازکین هستش.
کتاب به ماجرای مرد سی و چند ساله ای می پردازه که توی بیمارستان به هوش میاد. اون بعد از بیهوش شدن هیچ خاطره ای توی ذهنش نداره و هیچی رو یادش نمی‌آد. حتی نمیدونه کی هست و از کجا اومده و چه اتفاقی براش افتاده. به مرور زمان با نوشتن خاطراتش به دستور پزشکش، یه سری خاطرات محو و گنگ به ذهنش بر میگرده که باعث میشه بقیه از شنیدن این خاطرات شگفت زده شن و تعجب کنن. این مرد مدعی میشه که توی سال هزار و نهصد به دنیا اومده. ولی هیچکس این ادعای مرد رو باور نمی کنه. چون که این مرد توی سال هزار و نهصد و نود و نه کاملا جوون و سر حاله.
وادالازکین برای نوشتن کتاب هوانورد از دانسته هاش به عنوان یه تاریخ نگار نهایت بهره رو برده. اون با استفاده از شیوه سفر در زمان، برای ما یه شخصیت رو خلق کرده که هم در گذشته و هم زمان حال تجربه زیست داره. و اینطور موفق شده که هردو عصر رو برای ما به تصویر بکشه و به مقایسه این دو زمان بپردازه‌. بررسی تاریخ روسیه کلا برای وادالازکین اهمیت زیادی داره. و توی کارهایی که نوشته، تلاش خودش رو برای تشریح تاریخ روسیه کرده. وادالازکین، تصویر شفاف و واضحی از تاریخ روسیه در ابتدای قرن بیستم، برای مخاطب ترسیم کرده. این کتاب برای مخاطب هایی که به تاریخ هم علاقه دارن میتونه جذابیت بالایی داشته باشه.
جدا از عناصر تاریخی که وادالازکین برای نوشتن این رمان ازش بهره برده. یوگنی وادالازکین از عناصر روان شناختی جذاب و درخشانی برای این کار استفاده کرده.
مسئله قابل توجهی که وادالازکین توی کتاب هوانورد بهش پرداخته، مدرنیته است. اون به خوبی با مقایسه مشهودِ روسیه ابتدای قرن بیست و روسیه در سال های آخر قرن بیست، جدال سنت و مدرنیته توی روسیه، اون هم در بستر یک قرن رو بررسی می کنه.
یه جا از کتاب هوانورد از وادالازکین میخونیم:
چرا می نویسید؟ من چیزها، احساسات را توصیف می کنم. اکنون هر روز می نویسم، به امید اینکه آنها را از فراموشی نجات دهم.