کتاب زندگی حشره ای یه اثر از ویکتور پلوین، نویسنده روس تبار هستش.
ماجرای این کتاب توی سال های ابتدایی قرن نوزدهم میلادی توی شبه جزیره کریمه، توی دریای سیاه اتفاق می افته.
این کتاب اول، توی یه مجله به اسم نامیا به صورت جداگانه منتشر شده. ولی بعد از انتشار کامل این کتاب، نویسنده تصمیم میگیره که همه اون داستان ها رو به صورت واحد توی یه کتاب به اسم زندگی حشره ای، جمع آوری کنه.
کتاب از پونزده بخش جدا تشکیل شده. هر کدوم از بخش ها شامل یه داستان کوتاه میشن. ولی همه داستان ها توی یه فضا و حال و احوال و یه جهان واحد روایت میشن.
ویکتور پلوین، برای نوشتن کتاب زندگی حشره ای، مثل بقیه آثارش از سبک طنز استفاده کرده و با یه قلم هجو آمیز به نقد جامعه روسیه پرداخته. داستان های این مجموعه فضای سورئال دارن. ویکتور پلوین توی این کتاب، زندگی حشرات و زندگی انسان ها رو مقابل همدیگه قرار داده. دو دنیایی که به ظاهر، شاید به همدیگه بی ربط باشن، اما نویسنده شباهت های زیادی بین این دو دنیا به ما نشون میده. هرکدوم از شخصیت ها به دو شکل وجود دارن، هم به شکل انسان و هم به شکل حشره. هرکدوم از این شخصیت ها، نماینده یه قشر خاص از جامعه روسیه توی ابتدای قرن نوزدهم هستش.
توی ظاهر اولیه، کتاب زندگی حشره ای یه مجموعه به هم پیوسته از پونزده تا داستان مختلفه که توی یه فضا روایت میشن. داستان ها فضای سورئال و فانتزی دارن. اما یه مقداری اگه عمیق تر به این کتاب نگاه کنیم، متوجه نقد فرهنگی و زیر لایه های فلسفی داستان میشیم. این نکته که چرا ویکتور پلوین برای نوشتن زندگی حشره ای، تقابل بین انسان و حشره رو انتخاب کرده و چرا به این شباهت پرداخته و نقاط مشترک بین انسان و حشرات از نظر این نویسنده چیه، سوال های جالبی هستن که با خوندن و فکر کردن راجب داستان میتونیم به جوابشون برسیم.
یه جا از کتاب زندگی حشره ای میخونیم:
دور کمرش چنان شکننده و ظریف بود که گویا می توانست با سبک ترین نسیم بشکند. بال های مضطرب لرزانش انگاری دو ورق طلق نازک بودند که همه رنگ های رنگین کمان را منعکس می کردند.