کتاب آن وقت‌ها که هنوز ریش پدر قرمز بود یه مجموعه جذاب از چند داستان کوتاه از ولف دیتریش شنوره، نویسنده طنزپرداز و منتقد اجتماعی آلمانی بود.
داستان‌های این مجموعه به شکل زیر هستن:
بخش اول : ( یادداشت مترجم )
داستان اول : ( دوده در هوا )
داستان دوم : ( هدیه )
داستان سوم : ( فایتل و مهمان‌هایش )
داستان چهارم : ( خیانت )
داستان پنجم : ( آنچه در زندگی مهم است )
داستان ششم : ( نجاتِ والتر )
داستان هفتم : ( مسابقه کلوچه‌خوری )
داستان هشتم : ( آخرین سفر خرگوش )
داستان نهم : ( امانت )
داستان دهم : ( فرار به مصر )
داستان یازدهم : ( تمام زرق و برق دنیا برای ویلی )
داستان دوازدهم : ( کوتوله‌های من و بابام )
داستان سیزدهم : ( سَرَکی به زندگی )
داستان چهاردهم : ( عمو آلوکو، چند تایی پرنده و گذر زمان)
داستان پانزدهم: ( همه ‌فن حریف )
داستان شانزدهم : ( مارها را ترجیح میداد )
داستان هفدهم : ( ریچارد هم دیگر زنده نیست )
داستان هجدهم : ( دو همدرد )
داستان نوزدهم : ( بِنو دوستم بود )
داستان بیستم : ( کالونتس جزیره نیست )
ولف دیتریش شنوره، با زبان طنز و جذاب‌اش توی این مجموعه داستان به زندگی سخت و دوست‌داشتنیِ یه نوجوون و پدر فقیرش توی عصر ظهور نازیسم در آلمان و قدرت گرفتن فاشیسم، روشن شدن آتیش جنگ و شرایط سخت اقتصادی پرداخته. روایتی جذاب از یه نوجوون به همراه پدری که همه تلاش‌اش بر اینه که با کسب درآمد، اوضاع مالی بهتری رو برای بچه‌اش فراهم کنه و زندگی زیباتر و شادتری داشته باشن. این نویسنده با قلم طنز و جذاب‌اش نقد اجتماعی و سیاسی قابل تاملی رو به جامعه وقتِ آلمان وارد می‌کنه.
این کتاب با ترجمه خانم کتایون سلطانی به فارسی ترجمه شده که نشر ققنوس چاپ و انتشار این کتاب رو برعهده گرفته.
یه بخش از این کتاب میخونیم:
هر وقت که عیدى چیزى در راه بود مدتى حال بابام خراب مى‌شد. این‌جور وقت‌ها غمبرک مى‌زد، مى‌رفت تو فکر، آه مى‌کشید، با خودش حرف مى‌زد، بیخود و بى‌جهت دایره‌المعارف دانستنى‌ها را ورق مى‌زد و در حالى که نوک سبیل قرمزش را مى‌جوید مات و مبهوت زل مى‌زد به روبه‌رویش. یا مثلاً سر چهارراهى شلوغ از پاسبانى که صورتش از حرص بنفش شده بود مى‌پرسید: «ببخشید، اگر آدم بخواهد از تشتک بطرى آبجو یا مثلاً از انگشتانه به عنوان جاشمعى استفاده کند، فکر مى‌کنید کدامش بهتر باشد؟»