«دیوان اشعار فروغ فرخزاد» مجموعه‌ای از شعرهای این شاعر برجسته‌ی ایرانی است که صدای تازه‌ای در ادبیات معاصر پارسی به شمار می‌آید. فروغ، با زبانی ساده اما ژرف، زندگی، عشق، زن بودن و مرگ را به تصویر می‌کشد. این دیوان شامل پنج مجموعه‌ی اصلی اوست: «اسیر»، «دیوار»، «عصیان»، «تولدی دیگر» و «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد». هر مجموعه، مثل پنجره‌ای به درون زندگی و تحولات روحی شاعر، از جوانی پراحساس تا بلوغی عمیق و تأمل‌برانگیز، باز می‌شود.
ایده‌ی اساسی و پیامِ شعرهای فروغ، آزادی و خودشناسی است. او در آثار اولیه‌اش، مانند «اسیر»، از بندهای اجتماعی و عاطفی که یک زن را در جامعه‌ی سنتی اسیر می‌کنند، سخن می‌گوید. عشق در این شعرها، هم نجات‌دهنده است و هم ویرانگر، و صداقت احساسی فروغ، خواننده را به قلب تجربه‌هایش می‌برد. با گذر زمان و در «تولدی دیگر»، او از قالب‌های عاشقانه‌ی صرف بیرون می‌آید و به کاوش در هویت انسانی، طبیعت و مرگ می‌پردازد. شعرهایش در این دوره، مثل نقاشی‌هایی زنده، پر از تصاویر بکر و تأمل در گذر عمرند. «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد»، آخرین مجموعه، نگاهی تلخ اما شجاعانه به زندگی دارد؛ گویی فروغ، پیش از مرگ زودهنگامش، با دنیا وداع می‌کند و از سردی روزگار هشدار می‌دهد.
یکی از نکات برجسته ی این اشعار، زبان صمیمی و بی‌پیرایه‌ی اوست که احساسات را بی‌واسطه منتقل می‌کند. فروغ از استعاره‌های پیچیده دوری می‌کند و با کلمات روزمره، دنیایی عمیق می‌سازد. او همچنین جسورانه از تجربه‌های زنانه حرف می‌زند؛ از تنهایی، میل و رنجی که جامعه به زنان تحمیل می‌کند. این صداقت، او را به صدای نسل‌هایی تبدیل کرده که در پی رهایی‌اند. مرگ، که در شعرهای آخرش پررنگ می‌شود، نه ترسناک، بلکه بخشی از چرخه‌ی زندگی است که فروغ با آن آشتی می‌کند.
این کتاب بیشتر برای بزرگسالان و نوجوانان بالای 15 سال مناسب است که به شعر، فلسفه‌ی زندگی و مسائل اجتماعی علاقه‌مندند. مضامین عاطفی و اجتماعی آن برای کسانی که تجربه‌ی بیشتری از زندگی دارند، ملموس‌تر است، اما جوان‌ترها هم می‌توانند از زیبایی و سادگی‌اش لذت ببرند. کودکان ممکن است عمق احساساتش را درک نکنند. بخصوص بانوان بهترمی توانند با این کتاب هم ذات پنداری کنند.
کتاب‌های شعر مشابه شامل «دیوان شمس» از مولانا است که عشق و جست‌وجوی معنوی را می‌کاود، «شعرهای سهراب سپهری» که طبیعت و انسان را درهم می‌آمیزد، و «گزینه اشعار احمد شاملو» که صدایی نو و جسور در شعر پارسی دارد.
ازنکات جالب مطالعه این دیوان می تواند این باشد که شعرها را با صدای بلند ( مثلا درجمع ها ) بخوانید تا موسیقی کلمات را حس کنید. تأمل در هر شعر، به‌ویژه با توجه به زندگی فروغ، لایه‌های پنهان را آشکار می‌کند. بهتر است در لحظات آرام و با ذهن باز سراغش بروید تا همراه شاعر، در احساسات و تأملاتش غرق شوید. این دیوان، نه فقط شعر، بلکه سفری است به درون زنی که با کلماتش، زمان را درنوردید و جاودانه شد.